مدیرعامل انویدیا می‌گوید اگر دوباره ۲۰ ساله می‌شد، رشته‌ی دیگری را در دانشگاه دنبال می‌کرد.
جن‌سون هوانگ، مدیرعامل انویدیا، در جریان سفر اخیرش به پکن و در پاسخ به این پرسش که اگر امروز یک فارغ‌التحصیل ۲۲ ساله با همان بلندپروازی‌های گذشته بود، چه مسیری را انتخاب می‌کرد، گفت: «احتمالاً علوم فیزیکی را به‌جای علوم نرم‌افزاری انتخاب می‌کردم.» او همچنین اشاره کرد که خودش در ۲۰ سالگی و دو سال زودتر از موعد، از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده است.
علوم فیزیکی، برخلاف علوم زیستی، شاخه‌ای گسترده از دانش است که به مطالعه سیستم‌های غیرزنده مانند فیزیک، شیمی، نجوم و علوم زمین می‌پردازد.
به گزارش CNBC، هوانگ در سال ۱۹۸۴ مدرک مهندسی برق خود را از دانشگاه ایالتی اورگان دریافت کرد و سپس در سال ۱۹۹۲، مدرک کارشناسی ارشد خود را در همین رشته از دانشگاه استنفورد گرفت.
او حدود یک سال بعد، در سال ۱۹۹۳، انویدیا را به‌همراه دو مهندس دیگر به نام‌های کریس مالاکوفسکی و کرتیس پریِم در شهر سن‌خوزه کالیفرنیا تأسیس کرد. انویدیا تحت مدیریت هوانگ، اکنون باارزش‌ترین شرکت جهان محسوب می‌شود.
اگرچه هوانگ به‌طور مشخص توضیح نمی‌دهد چرا در صورت شروعی دوباره، علوم فیزیکی را انتخاب می‌کرد، اما روشن است که دیدگاه مثبتی نسبت‌به آینده‌ی چیزی دارد که از آن با عنوان «هوش مصنوعی فیزیکی» یا «موج بعدی» یاد می‌کند.
به گفته هوانگ، موج نخست «هوش مصنوعی ادراکی» بود؛ دوره‌ای که حدود ۱۲ تا ۱۴ سال پیش با معرفی مدل معروف AlexNet آغاز شد. این مدل نقطه‌ی عطفی در بینایی ماشین بود و عصر جدیدی در یادگیری عمیق را رقم زد.
سپس موج دوم، یعنی «هوش مصنوعی مولد» ظهور کرد؛ زمانی‌که مدل‌های هوش مصنوعی توانستند داده‌ها را درک کرده و آن‌ها را به اشکال مختلف مانند متن، تصویر یا کد بازتولید کنند.
اکنون، از نظر مدیرعامل انویدیا، وارد موج سوم شده‌ایم: «هوش مصنوعی استدلال‌گر.» او می‌گوید: «اکنون با هوشی روبه‌رو هستیم که می‌تواند درک کند، تولید کند، مسئله حل کند و حتی با شرایطی که پیش‌تر هرگز ندیده، سازگار شود.»
به باور او، این سطح از پیشرفت، امکان ساخت ربات‌های دیجیتالی هوشمند (ایجنت‌ها) را فراهم می‌کند؛ سیستم‌هایی که قادر به تفکر و تصمیم‌گیری‌اند. شرکت‌هایی مانند مایکروسافت و سیلزفورس نیز به‌شدت در حال سرمایه‌گذاری روی این حوزه هستند.
در نهایت، هوانگ موج چهارم را «هوش مصنوعی فیزیکی» می‌نامد؛ مرحله‌ای که هوش مصنوعی باید قوانین فیزیکی مانند اصطکاک، اینرسی و روابط علّی را درک کند تا وارد دنیای واقعی شود.
هوانگ می‌گوید: «در این مرحله، هوش مصنوعی باید مفاهیمی مانند بقای شیء را درک کند؛ یعنی بداند که یک شیء حتی زمانی‌که از دید خارج می‌شود، همچنان وجود دارد.»
کاربرد این نوع استدلال فیزیکی می‌تواند شامل پیش‌بینی مسیر حرکت یک توپ، تخمین میزان نیروی لازم برای گرفتن یک جسم بدون آسیب‌رساندن به آن، یا تشخیص احتمال حضور یک عابر پیاده در پشت یک خودرو باشد.
هوانگ امیدوار است که طی ۱۰ سال آینده، نسل جدیدی از کارخانه‌های فوق‌خودکار و رباتیک توسعه یابد تا بتواند به چالش جهانی کمبود نیروی کار پاسخ دهد.
منبع: زومیت
