فیزیکدانان شرکت مایکروسافت یک مقاله تحقیقاتی که در مرحله پیش از چاپ قرار دارد را تهیه کرده‌اند که اساسا جهان را به عنوان یک رایانه توصیف می‌کند که توانایی یادگیری دارد. هنوز هیچ‌گونه بررسی روی این تحقیق انجام نشده است، اما این ادعا هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد.
آیا زندگی درون یک رایانه حقیقت دارد؟
محققان در این مقاله آورده‌اند که ما رویکردی را در کیهان شناسی ارائه می‌دهیم که در آن جهان قوانین فیزیکی خاص خود را فرا می‌گیرد. جهان این عمل را از طریق کاوش منظره‌ای از قوانین ممکن انجام می‌دهد که ما آن‌ها را به عنوان یک کلاس خاص از مدل‌های ماتریسی بیان می‌کنیم. ما به پیدایش نقشه‌هایی می‌پردازیم که هر کدام از این مدل‌های ماتریسی را در مطابقت با نظریه اندازه‌گیری/جاذبه و یک مدل ریاضی از یادگیری ماشین، مثل یک شبکه عصبی عمیق چرخه‌ای و تکرار شونده قرار می‌دهد.
محققان توضیح می‌دهند که این امر میان هر راه حل نظریه فیزیکی و اجرای یک شبکه عصبی، مطابقت به وجود می‌آورد. آن‌ها در ارتباط با این موضوع مقاله‌ای تحت عنوان جهان اتودیداکتیک منتشر کرده‌اند. بنابراین جهان ما بر اساس این نظریه به چه صورتی عمل می‌کند؟
این فیزیکدانان استدلال می‌کنند از آنجایی که ما قوانین فیزیک را هنگام مشاهده آن‌ها درک می‌کنیم، بنابراین قوانین اصیل و ناب فیزیکی به احتمال فراوان توانایی یادگیری و حتی تکامل را دارا هستند. در واقع این احتمال وجود دارد که این جهان حتی به واسطه انفجار وسیع آغاز نشده باشد، بلکه با یک فعل و انفعال بین ذرات به وجود آمده باشد.
این اظهار نظر ما را به سمت چه چیزی سوق می‌دهد؟ محققان عنوان می‌کنند یک مفهوم این است که اگر تکامل قوانین واقعی باشد، احتمالا یک جهته است، زیرا در غیر این صورت قوانین فیزیکی به حالت قبلی خود برمی‌گردند و شاید حتی یک حالت تازه پیدا کنند. یک حالت جدید اتفاقی نیست، بلکه باید محدودیت‌های ویژه‌ای را برآورده کند، در صورتی که وضعیت گذشته در گذشته محدودیت‌هایی را برآورده کرده است.
از آنجایی که جهان بی‌وقفه در حال تغییر است، پس ممکن است هرگز این امکان وجود نداشته باشد که بتوانیم فیزیک را یکپارچه کنیم. پس گویا چاره‌ای جز این که از خرد روزافزون جهان حیرت‌زده شویم و تمام تلاش خود را برای قدردانی از آن به کار بگیریم نداریم.
