شما برای انتخاب یک سویچ مناسب برای خانه یا دفتر کار خود ابتدا باید آنها را شناخته و تفاوت بین آنها را درک کنید. در این مقاله ما به معرفی دو نوع سویچ مدیریت شده و مدیریت نشده و تفاوت بین آنها خواهیم پرداخت.
سویچ مدیریت شده
سویچ‌های مدیریت شده معمولا برای کاربردهای دقیق و جامع در یک شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرند. به واسطه قابلیت‌های غنی و متنوع ، از جمله VLAN, CLI, SNMP, IP routing, QoS و غیره که این نوع از سویچ دارد اغلب در لایه مرکزی یک شبکه به ویژه در مراکز داده بزرگ و پیچیده از آن استفاده می‌شود. اما به منظور رفع نیاز انواع مختلفی از شبکه‌های بزرگ و کوچک، انواع مختلفی از سویچ‌های کمتر مدیریت شده نیز در بازار وجود دارد که تحت عنوان سویچ‌های هوشمند نیز شناخته می‌شوند. این سویچ‌ها تنها بخشی از توانمندی‌های یک سویچ مدیریت شده را در خود دارند. وقتی مصرف کنندگان با کمبود بودجه مواجه هستند و نیازی هم به تمام قابلیت‌های سویچ مدیریت شده ندارند، سویچ هوشمند بهترین انتخاب جایگزین برای آنها محسوب می‌شود.
سویچ مدیریت نشده
در مقایسه با سویچ‌های مدیریت شده، یک سویچ مدیریت نشده از هوش و قدرت مدیریت کمتری برخوردار است. آنها در واقع نوعی از سویچ شبکه اترنت با نصب و راه اندازی سریع هستند. تنها کاری که کاربران باید انجام دهند این است که آنها را متصل کرده و منتظر کار کردن آنها باشند، زیرا سویچ‌های مدیریت نشده به هیچ وجه نیازی به پیکربندی ندارند. بنابراین وقتی کاربران تنها به چند پورت در خانه یا اتاق کنفرانس خود نیاز دارند، سویچ مدیریت نشده می‌تواند نیاز آنها را برطرف کند.
چه تفاوتی بین سویچ مدیریت شده و سویچ مدیریت نشده وجود دارد؟
انواع مختلفی از سویچ‌های مدیریت شده و مدیریت نشده مثل سویچ‌های سیسکو، نت گیر، اچ پی و غیره در بازار وجود دارد و نظرات در مورد کارکرد هر کدام از این سویچ‌های شبکه نیز متفاوت است.
سویچ‌های مدیریت شده دارای قابلیت‌هایی مثل بازرسی Dynamic ARP، IPv4 DHCP snooping, QoS, SNMP, VLAN, CLI, IP routing, port mirroring, redundancy و غیره هستند، در حالی که از قابلیت‌های سویچ‌های مدیریت نشده می‌توان به عدم نیاز به پیکربندی اشاره کرد. این در حالی است که این نوع از سویچ‌ها از هیچ رابط کاربری یا گزینه‌ای برای پیکربندی پشتیبانی نمی‌کنند. در یک سویچ مدیریت شده امکان پیکربندی از طریق Access Control روی ترافیک لن وجود دارد و امکان عیب یابی شبکه از راه دور فراهم شده است. سویچ‌های مدیریت نشده را نیز می‌توان به سادگی نصب و راه اندازی کرد اما پیکربندی آن با محدودیت هایی مثل تنظیمات پیشفرض QoS مواجه است. امنیت سویچ مدیریت شده بسیار بالا است در حالی که سویچ‌های مدیریت نشده از امنیت بالایی برخوردار نیستند و تنها می‌توان پورت‌ها را در آن قفل کرد. هزینه سویچ‌های مدیریت شده خیلی بیشتر از نمونه مدیریت نشده است. موارد استفاده سویچ‌های مدیریت نشده در مراکز داده و شبکه‌های بزرگ سازمانی است در حالی که سویچ‌های مدیریت نشده بیشتر برای شبکه‌های خانگی، دفاتر تجاری کوچک، اتاق‌های کنفرانس و نظایر این مناسب هستند.
کدامیک از این سویچ‌ها مناسب کار شما است؟
در خیلی از شرایط مدیران شبکه باید مناسب‌ترین سویچ شبکه را انتخاب کنند تا اطمینان حاصل شود که کل سیستم شبکه به خوبی کار خود را انجام می‌دهد. انتخاب یک سویچ مناسب به این بستگی دارد که شما سویچ را برای مصارف تجاری نیاز دارید یا می‌خواهید از آن در شبکه خانگی خود استفاده کنید.
در کاربردهای تجاری نمی‌توان به صراحت و تنها با یک جواب بله یا خیر مشخص کرد آیا باید از سویچ‌های مدیریت شده استفاده کرد یا سویچ مدیریت نشده بهتر است. انتخاب یک سویچ اول از همه به این بستگی دارد که شبکه تجاری شما چقدر بزرگ است. بعد باید مشخص کنید به چه قابلیت‌هایی نیاز دارید و شبکه شما تا چه اندازه پیچیده است. تعداد زیادی از شبکه‌های تجاری کوچک از سویچ‌های مدیریت شده استفاده نمی‌کنند، زیرا چیزی که آنها نیاز دارند یک عملکرد پایه و ساده از یک سویچ اترنت است. در حالی که شبکه‌های تجاری پیچیده یا مراکز داده بزرگ هزاران کاربر دارند که همزمان از اینترنت استفاده می‌کنند. یک سویچ مدیریت شده می‌تواند ترافیک داده را بر اساس گروه‌های مختلف از قبیل کاربران عادی، مهمانان، کاربردهای پشتیبان گیری، مدیریت و سرورها تفکیک کند. چنین کاری نه تنها به مدیران این امکان را می‌دهد تا به شیوه بهتری ترافیک داده را کنترل کنند، بلکه حفاظت قدرتمندتری از کل شبکه را نیز فراهم می‌کند.
کدامیک از این سویچ‌ها برای استفاده خانگی مناسب است؟
