توزیع‌های لینوکسی در مقایسه با نمونه‌های مشابه و به ویژه سیستم‌عامل ویندوز منابع سخت‌افزاری کمتری را مصرف می‌کنند. از طرفی به علت متن باز بودن لینوکس، توزیع‌های مختلفی از این سیستم‌عامل منتشر شده است که اجازه می‌دهد در میان گزینه‌های مختلف، توزیعی که مناسب با کار ما و مهم‌تر از آن سخت‌افزاری است که در اختیار داریم را نصب کنیم. در ادامه با روان‌ترین توزیع‌های لینوکسی آشنا می‌شوید که روی دستگاه‌های مختلف به ویژه آن‌هایی که به پردازنده اینتل اتم تجهیز شده‌اند قابل نصب هستند.
Puppy Linux
پاپی لینوکس به کمترین مقدار ممکن حافظه اصلی برای اجرا نیاز دارد. این مقدار تقریبا نزدیک به ۳۰۰ مگابایت است و می‌تواند به شکل زنده از روی حافظه فلش یا دی‌وی‌دی اجرا شود. شما می‌توانید کل سیستم‌عامل را از روی حافظه اصلی اجرا کنید. این توزیع لینوکسی یک تجربه لذت‌بخش را برای شما به ارمغان می‌آورد، زیرا به سرعت اجرا می‌شود و برای سیستم‌هایی که با محدودیت سرعت پایین هارددیسک روبرو هستند یک انتخاب عالی است. پاپی لینوکس بر مبنای توزیع اوبونتو طراحی شده و در نتیجه یک پشتیبانی خوب از آن به عمل می‌آید.
۲. Lubuntu
لوبونتو یکی دیگر از توزیع‌های سبک و روان است. نسخه جدیدتر این توزیع از میزکار LXQt استفاده می‌کند اما آخرین نسخه ارائه شده از این توزیع از محیط دسکتاپی LXDE که کمترین استفاده از سخت‌افزار را دارد، استفاده می‌کند. لوبونتو یک انتخاب خوب برای افرادی است که کار سنگینی با کامپیوتر خود انجام نمی‌دهند. ملزومات سخت‌افزاری این توزیع پایین است و سایت رسمی این توزیع یک گیگابایت حافظه اصلی برای وب‌گردی سنگین و باز کردن سایت‌هایی شبیه به یوتیوب، فیسبوک و گوگل داکس را پیشنهاد می‌کند.
زمانی که صبحت از توزیع‌های لینوکسی به میان می‌آید، نباید از مینت که یکی از گزینه‌های اصلی و محبوب غافل شد. توزیع‌هایی که بر مبنای اوبونتو و دبیان ساخته شده‌اند، مدرن، ساده و کاربر پسند هستند. نرم‌افزارها و کدک‌های چندرسانه‌ای نیز به سادگی برای توزیع‌های یاد شده در دسترس قرار دارند. امروزه توزیع‌های مختلفی از مینت لینوکس وجود دارد که MATE و xfc ایده‌آل‌ترین گزینه‌ها برای پردازنده اتم اینتل هستند. مینت در مقایسه با توزیع‌هایی که به آن‌ها اشاره شد یک تجربه کاربری بهتر را ارائه می‌کند. مینت به ویژه برای افراد تازه وارد به دنیای لینوکس مناسب است. اگر تمایل دارید از اوبونتو، فدورا یا اپن سوزه استفاده کنید، انتخاب‌های خوبی هستند، زیرا عملکرد این توزیع‌ها همانند مینت ایده‌آل است. توزیع‌های MATE یا Xfce روی نوت‌بوک‌هایی که حافظه اصلی بیشتری دارند به خوبی اجرا می‌شوند.
۴.BunsenLabs
توزیع لینوکسی دیگری است که در مقایسه با توزیع‌های سبک لینوکسی از آن‌ها هم سبک‌تر و روان‌تر است. این توزیع ادامه‌ای بر CrunchBang است که از محیط سنتی دسکتاپی گذر کرده و یک یک پنجره مدیریتی مدرن‌تر (Openbox window manager) را ارائه کرده است. این توزیع که بر مبنای دبیان طراحی شده، روی پردازنده‌های اتم به خوبی اجرا می‌شود، اما متاسفانه رابط کاربری آن چنگی به دل نمی‌زند و برای افراد تازه‌کار چندان جالب نیست.BunsenLabs تنها توزیعی نیست که از CrunchBangs استفاده می‌کند، گزینه‌های دیگری شبیه به CrunchBang++ و ArchBang نیز در دسترس قرار دارند.
۵. Porteus
اگر به دنبال یک توزیع کم حجم، سریع با قابلیت بوت از طریق هر رسانه ذخیره‌سازی هستید، توزیع Porteus گزینه ایده‌آلی است. توزیع فوق زیر ۳۰۰ مگابایت حافظه اصلی را در هر دو حالت ۳۲ و ۶۴ بیت مصرف می‌کند و با توجه به این‌که حافظه اصلی کمی را اشغال می‌کند، می‌تواند به‌طور کامل درون حافظه اصلی قرار بگیرد. دقت کنید که Porteus ماژولار است و از طریق یک بسته مدیریت و اتصال به اینترنت در زمان نصب، ماژول‌های موردنظر را به دلخواه فعال یا غیر فعال کنید.
۶. Elive
اگر دوست دارید تجربه منحصر به‌فردی از نصب لینوکس روی دستگاهی مجهز به پردازنده اتم داشته باشید، توزیع Elive انتخاب خوبی است. این توزیع سبک و روان است و محیط دسکتاپ مخصوب به خود را دارد. یکسری نرم‌افزار و بازی به شکل پیش‌فرض روی سیستم‌عامل فوق نصب شده است. نرم‌افزارها و بازی‌ها در یک نوار در پایین صفحه نشان داده می‌شوند. توزیع فوق برای سامانه‌هایی که سخت‌افزار نه چندان قدرتمندی دارند طراحی شده است. حداقل سخت‌افزار موردنیاز این توزیع یک پردازنده ۵۰۰ مگاهرتزی، ۱۹۸ مگابایت حافظه اصلی و ۷۰۰ مگابایت فضای جانبی است.
۷. Bodhi Linux
اگر یک دستگاه مجهز به پردازنده اتم دارید که ابزار دست شما نیست، این فرصت را در اختیار دارید تا نرم‌افزارهایی که نمی‌خواهید به شکل مستقیم روی سیستم اصلی خود اجرا کنید را روی آن نصب کنید. Bodhi یک توزیع کوچک است که در مقایسه با سایر توزیع‌ها چندان قوی نیست، اما هنوز هم می‌توان از آن استفاده کرد. Bodhi از یک محیط دسکتاپ به‌نام موکشا استفاده می‌کند که یک تجربه کاربری متفات از Xfce و LXQt را ارائه می‌کند. این توزع برای اجرا به یک پردازنده ۵۰۰ مگاهرتزی، ۱۲۸ مگابایت حافظه اصلی و ۴ گیگابایت حافظه جانبی نیاز دارد.
۸. wattOS
توزیع wattOS در مقایسه با سایر توزیع‌ها کمی عجیب است. wattOS در حقیقت همان توزیع اوبونتو است که موارد غیر ضروری آن حذف شده‌اند و در مقابل مدیر پنجره i3 به آن اضافه شده است. نسخه Microwatt این توزیع تنها به ۱۹۲ مگابایت حافظه اصلی و ۷۰۰ مگابایت حافظه جانبی نیاز دارد. اگر یک رابط کاربری متداول‌تر را دوست دارید، پیشنهاد می‌کنیم از LXDE استفاده کنید. البته این رابط به حافظه بیشتری نیاز دارد، اما هنوز هم می‌تواند با پردازنده‌های اتم به خوبی کار کند.
منبع:شبکه-مگ
