محققان دانشگاه اسلو، ربات جدیدی به نام ZRob طراحی کرده‌اند که قادر است ریتم‌های نو و پیچیده‌ای بسازد و سریع‌تر از انسان‌ها درام بزند. این ربات می‌تواند به نوازندگان کمک کند تا به مرزهای جدیدی از خلاقیت دست یابند و همچنین امکانات جدیدی را در زمینه موسیقی و رباتیک ارائه دهد.
به گزارش ایسنا، ZRob که توسط مجتبی کرباسی در چارچوب پایان‌نامه دکترای او در مرکز مطالعات بین‌رشته‌ای ریتم، زمان و حرکت دانشگاه اسلو ساخته شده است، قادر به تولید برنامه‌های موسیقی نوآورانه و پیشبرد دانش رباتیک به روش‌های جدید است. کرباسی معتقد است که ربات‌ها با نواختن در کنار یکدیگر می‌توانند الگوهای جدیدی بیافرینند.
ZRob اولین ربات درام‌نواز نیست، اما قطعاً از نظر توانایی‌ها و پتانسیل‌ها، یک گام جلوتر از سایر ربات‌ها قرار دارد.
اهمیت ربات‌های درام‌نواز
الکساندر رفسوم جنسنیوس، سرپرست پروژه، بر این باور است که در آینده ربات‌ها باید چندمنظوره شوند. او توضیح می‌دهد که برای کاربرد عملی‌تر ربات‌ها در زندگی انسان‌ها، آن‌ها باید توانایی‌های بیشتری داشته باشند. به همین دلیل، کرباسی ربات درام‌نواز ZRob را با الهام از زیست‌شناسی انسان و ترکیب آن با مدل‌های هوش مصنوعی طراحی کرده است.
دست‌های انعطاف‌پذیر ZRob شبیه به مچ انسان ساخته شده‌اند و هوش مصنوعی برای یادگیری و بهینه‌سازی حرکات آن‌ها به کار رفته است. این ربات قادر است به تنهایی یا در گروه نواختن کند.
یکی از ویژگی‌های جالب ZRob، بازوی آن است که دارای دو فنر در هر طرف برای تأمین انعطاف‌پذیری مشابه مچ انسان است. این ویژگی‌ها به همراه هوش مصنوعی به ربات اجازه می‌دهند تا حرکات خود را به طور دقیق تطبیق دهد.
ZRob همچنین به برخی از حواس ابتدایی مجهز است و می‌تواند به موسیقی گوش دهد و همزمان موقعیت بازوی خود را حس کند. کرباسی توضیح می‌دهد که فنرهای مختلفی در نسخه‌های گوناگون ZRob وجود دارند که با کمک هوش مصنوعی به ربات کمک می‌کنند تا رفتار مناسب خود را پیدا کند.
زمانی که چند ربات همزمان نواختن می‌کنند، ممکن است ریتم‌هایی تولید شود که انسان‌ها قادر به ایجاد آن‌ها نباشند. این ویژگی‌ها به تولید خروجی‌هایی منحصربه‌فرد می‌انجامد.
جنسنیوس اظهار می‌کند: “ما قصد نداریم ربات‌ها را دقیقاً مشابه انسان بسازیم، بلکه بدن انسان را به عنوان نقطه شروع در نظر می‌گیریم.”
ربات‌ها به عنوان کمک‌کننده، نه جایگزین نوازندگان انسانی
کرباسی بر این باور است که موسیقی ساخته شده توسط ربات‌ها نمی‌تواند همان طنین و احساس موسیقی انسانی را داشته باشد، اما معتقد است که ربات‌های او می‌توانند الهام‌بخش موسیقیدانان باشند.
او می‌گوید: “رباتی که دقیقاً رفتار انسان را تقلید کند، الهام‌بخش نخواهد بود. انسان‌ها می‌توانند همین کار را انجام دهند، حتی بهتر. اما اگر ربات‌هایی بسازیم که جنبه‌هایی از انسانیت داشته باشند و در عین حال منحصربه‌فرد باشند، می‌توانند الهام‌بخش باشند.”
جنسنیوس نیز اشاره می‌کند: “اگر گیتار می‌نوازی و آواز می‌خوانی، می‌توانی یک ربات درام‌نواز را به عنوان هم‌نواز انتخاب کنی. اگر درام‌نواز هستی و بازوی خود را از دست داده‌ای، می‌توانی از ربات به عنوان جایگزین استفاده کنی.”
او توضیح می‌دهد که اگر موفق به ساخت ربات‌های درام‌نواز پیچیده‌ای شویم که قادر به احساس و واکنش به رفتار خود باشند، به ربات‌هایی نزدیک‌تر خواهیم شد که می‌توانند اعمال دیگری مانند برداشتن لیوان آب یا بریدن میوه را به طور مؤثر انجام دهند.
